Ando un pouco descolgada. Estes días son como o principio de primeiro de carreira: non sei que facer nin que pensar:; con quen falar.
Descubrindo a falsidade da xente... Menos mal que sempre hai quen se preocupe por unha...
A xente da aula de informática estame a raiar!!!
(E ademais hoxe peineime diferente despois de moitos meses)
nos molas
ResponderEliminarmoito
ResponderEliminarPobre Pinocho, sempre símbolo da mentira, co riquiño que é...
ResponderEliminarpois lojo haberá que voltar de visita xD ai... este San Pepe vai acabar comigo!! (e a Negrita con cola máis... e aínda queda a noite...!!!!!!!!!!)
ResponderEliminarbiquis
No todos los días pueden ser perfectos. El concepto de felicidad no existiría, si toods fueramos felices las 24 horas del día, 365 días al año. De todas formas siempre puede leer cierta carta relacionada con mis siete vidas, si es q aun la conserva. Esa carta quita la pena a cualquiera.
ResponderEliminarun bikiño
Forma parte da vida descubrir que a xente cambia, que nos cambiamos...
ResponderEliminarNon te preocupes só é un síntoma de que estás medrando, ti tranquila.
Ben seguro que ese peinado novo séntache de maravilla.
Beijos guapa.
:)
Ui ui estamos a contribuir a estereotipar ós informáticos, e son excelentes persoas. Moscós e zánganos hainos ondequera!!
ResponderEliminarjajajaj, eu non quero ser chivata... iso dilo pq es un deles! ;)
ResponderEliminar