"Era imposible mirar os raís un minuto seguido e non sentir dor na retina" (M. Darriba)
16.8.06
xa non lembraba como é o ruído da chuvia contra o cristal. sei que despois do lume, que chova non é o mellor, pero non podo menos que aledarme. ogallá isto pasara hai uns días, e aforraríamos moito monte. malditos incendiarios
A choiva foi chegando paseniño paseniño, sen querer mancala terra que tan dolorida está moito a botaba de menos...
ResponderEliminarUnha aperta grande.
:)
A verdade é que se esperaba con necesidade.
ResponderEliminarNeste país até a choiva é inoportuna. :(
ResponderEliminarQue lle imos facer...
Un saúdo.
paradoxicamente, os tres teñen razón... :)
ResponderEliminar