"Era imposible mirar os raís un minuto seguido e non sentir dor na retina" (M. Darriba)
18.2.06
Koala
Hai quen me comparou cun koala. Seica cando os animaliños se enfadan dan medo de verdá. O caso é que me lembrei agora do asunto, e pregunto: cren vostedes que uns bichiños tan xeitosos -o animaliño e mais eu- podemos ser tanterribles???
muller, non sei, eu nunca te vin mala leche. o que si sei é que as persoas máis boas cando se cabrean meten medo de verdade. iso seguro xD
e ben, eu tampouco me fiaría moito dos bichos eses..., hai moito lobo con pel de año... e eu coñezo a unhas cantas persoas que son así. de todas eu prefiro os cans, e se son palleiros, máis.
A ti non te coñezo persoalmente, máis tod@s canda sacámolo xenio somos TERRIBLES non crees??. En canto aos Koalas a mín seméllanme animais tranquilos e pachorrentos, mais...vaite ti ver si lles tiramos das orellas digo eu que sacarán o seu xenio tamén.
para nada, muller. os koalas son animais moi especiais e como especiais k son están en perigo de extinción. Eu sentiríame orgulloso de ser koala! un bico
-que, sen negar a posíbel analoxía que se aponta, en ningún momento considerei a cuestión do enrabechamento sulfuroso como ponto de semellanza . moi pola contra, analisaba en concreto mediante criterios de apertabilidade e odiabilidade
-que o seu propio agarimo e identificación coa especie citada ficaron máis que demostrados cando vostede dixo: "cando menos nós temos un sitio propio: koala lumpur". e polos retratos dos ditos bechiños en certas prendas do máis íntimo
. receba os máis garimosos chíos, ollámonos polas pólas
Contáronme que o koalo, para aparellarse, persegue á koala eucalipto arriba, acádaa e escroquéalle a cachola contra o toro, e cando está inconsciente (e permanece abrazada ó toro) o koalo viólaa. Non sei se quen te comparou con ese becho coñece tales hábitos. De todos xeitos, mellor cabrearse que levalo dentro...
muller, non sei, eu nunca te vin mala leche. o que si sei é que as persoas máis boas cando se cabrean meten medo de verdade. iso seguro xD
ResponderEliminare ben, eu tampouco me fiaría moito dos bichos eses..., hai moito lobo con pel de año... e eu coñezo a unhas cantas persoas que son así. de todas eu prefiro os cans, e se son palleiros, máis.
o de que non me fío era polo bicho ese, de ti claro que me fío :) é que lle teño manía... tenme pinta de falso... jajajajaj
ResponderEliminarvaia razoamento!
A ti non te coñezo persoalmente, máis tod@s canda sacámolo xenio somos TERRIBLES non crees??.
ResponderEliminarEn canto aos Koalas a mín seméllanme animais tranquilos e pachorrentos, mais...vaite ti ver si lles tiramos das orellas digo eu que sacarán o seu xenio tamén.
Unha aperta.
:)
pois eu non podo ser moi obxectiva, porque o koala é o meu animal favorito...
ResponderEliminarjjajajaja menos mal que es sincera!!
ResponderEliminarQue bonitiños...!
ResponderEliminarpara nada, muller. os koalas son animais moi especiais e como especiais k son están en perigo de extinción. Eu sentiríame orgulloso de ser koala! un bico
ResponderEliminarno temple está a chispa que agarda o combustible, cum adecuado comburente...os fogos de artifício som dignos de ver...dígocho eu que deso sei...
ResponderEliminarCando era cativa e non andaba polos espelliños, tiña un flotador de koala. Creo que mo rachou o Bu, o can da miña avoa.
ResponderEliminareu penso que ata o bichiño máis xeitoso do mundo pode tolear cando se cabrean, como di aultre narai. Apertas!
ResponderEliminaro que a denominou koala pontualiza:
ResponderEliminar-que, sen negar a posíbel analoxía que se aponta, en ningún momento considerei a cuestión do enrabechamento sulfuroso como ponto de semellanza
. moi pola contra, analisaba en concreto mediante criterios de apertabilidade e odiabilidade
-que o seu propio agarimo e identificación coa especie citada ficaron máis que demostrados cando vostede dixo: "cando menos nós temos un sitio propio: koala lumpur". e polos retratos dos ditos bechiños en certas prendas do máis íntimo
.
receba os máis garimosos chíos, ollámonos polas pólas
Moitas graZas polos comentarios. Creo que a resposta merece un post!!!!
ResponderEliminarContáronme que o koalo, para aparellarse, persegue á koala eucalipto arriba, acádaa e escroquéalle a cachola contra o toro, e cando está inconsciente (e permanece abrazada ó toro) o koalo viólaa. Non sei se quen te comparou con ese becho coñece tales hábitos. De todos xeitos, mellor cabrearse que levalo dentro...
ResponderEliminarPor certo, bonito blog!
ResponderEliminarDsd la facultad de biología, te recuerdo, q los koalas se consideran Animales Salvajes, término q se emplea para denominar a todo animal NO doméstico.
ResponderEliminarY sinceramente, yo tb sería un animal salvaje, si unos impresentables estuvieran destrozando mi habitat y mi alimento, y por tanto, mi especie.
Y el q te haya llamado Koala, no sé en que sentido... Creo q lo único q tienes de koala (x decir algo)es "a dor na retina"