Dentro de tres días, Roma. Dentro de seis meses, deserto. Mañá, televisión por partida dobre. Entrevista a Frioleiro disfrazado de pseudo-poeta-supercachondadelamuerte (ou iso din por aí quen gusta dela). Traballo acumulado de Cine porque non sei escribir críticas...
(Rallándome cunha das mellores películas que vin na miña vida...)
Só espero estar á altura (sensual...) de tan alta instancia señorial, que controla á perfección as cifras e as letras que se moven no mundo televisivo. E que a vostede non lle pegue a risa tonta, señora!!
ResponderEliminarHa pensado alguna vez en colgar sus prácticas de tele, en lugar de comentarlas. Es una sujerencia q se me ocurrió en gallego.
ResponderEliminarPor cierto, llevo todo el día comprobando si hay algún artículo nuevo, para que llegue el frioleiro éste y mientras estoy viendo las fotos se me adelante y ponga un comentario.
Frioleiro, no tengo ni idea de quien eres pero esto es la guerra.
a min tampouco me gusta a poetisa esa...
ResponderEliminarque mala é a envexa!!!! deusssssssss jajajaj, pois á "poetisa" déronlle un premio Mestre Mateo na gala deste luns, á mellor comunicadora...
ResponderEliminarUnha pregunta: quítame o sono esa imaxe desta última entrada. Penso mal pero prefiro que mo ilustre Oko, que está a bicar?
ResponderEliminarASDO. curiosa penitente
Que envexa de viaxes... a min no verán creo que me agarda Lisboa...
ResponderEliminarA verdade é que che envidio moitisimo, sobre todo polo de Roma, a miña estancia alí foi moi curta, pero chegoume para saber que é a cidade que máis me gusta de todas as que coñezo, ¡incrible!
ResponderEliminarE..... o final vades a Tunez, ¿non sí? É bonito, ídelo a pasar ben, e podedes visitar sitios moi interesantes.jejejejejejejejejejejejejejeje
Frioleiro, estivo vostede á altura e moito máis!!! (E eu agantei a risa ata o final coma unha campiona!!!)
ResponderEliminarAnónima coñecida, non berre vostede co Frioleiro que é moi boa xente. Ademais fixo da miña entrevista un episodio memorable na historia da facultá!!!
Desorde, a min tampouco me gusta nada, pero encarnada no Frioleiro estaba divina, xúrollo!!!
Aultre, todos sabemos que os premios son as máis das veces moi inxustos...
MAdeleine, como vostede ben saberá a fotografía saqueina do filme "Avaricia", e o que o señor McTeague bica é un pequena paxaro, un pardal, puidera ser, pero tamén calquera outro, que non son moi docta nestas cuestións...
Lauridinha, agardo que atope Lisboa tan máxica coma a despedín eu en xaneiro
Iria, mandarei unha postal a casa, prometido!!!