13º xeira de Xornalistiñas Afeizoados do país

Aí estamos, creo que todos. O acto foi perfecto, e non me cansarei de felicitar aos organizadores, aos presentadores e a X. polo seu discuros. Vídeos incribles, pra rir e chorar. Somos unha boa promoción, en xeral, ou iso creo. E non me vou a poñer a dicir cousas boas de todos estes catro anos, porque aínda non é hora de despedirse.
Só dicir que foi unha noite perfecta. Aínda que o meu pé esquerdo me odie. E que se me fixo curta, moi curta. Debería durar días, como as vodas xitanas. E que non puiden sacar o sorriso da boca dende onte pola tarde...