"Era imposible mirar os raís un minuto seguido e non sentir dor na retina" (M. Darriba)
Que manía con ser maior. Escoita a Bunbury: aprender a ser pequenos, ou mellor, felices
por moi maior que se faga Compostela ( e eu ) seguiremos estando :)por certo, continuando as aventuriñas comezadas xa hai tempo teño permiso da Superiora para poder ir mañá así que LEMBRA!as 8 no Casino!enormeeeeeee :D
nos postos nos que desenvolver o traballo asalariado non se pode xogar ás agachadas, maioritariamente. nin a pillar.eu non tería présa.
Supoño que un se fai maior cando comeza a botar en falta ser pequeno...¡cómo extraño cuando era más pequeño//en ningún momento estaba solo/y todo parecía tan perfecto!...Gran disco.
Que manía con ser maior. Escoita a Bunbury: aprender a ser pequenos, ou mellor, felices
ResponderEliminarpor moi maior que se faga Compostela ( e eu ) seguiremos estando :)
ResponderEliminarpor certo, continuando as aventuriñas comezadas xa hai tempo teño permiso da Superiora para poder ir mañá así que LEMBRA!
as 8 no Casino!
enormeeeeeee :D
nos postos nos que desenvolver o traballo asalariado non se pode xogar ás agachadas, maioritariamente. nin a pillar.
ResponderEliminareu non tería présa.
Supoño que un se fai maior cando comeza a botar en falta ser pequeno
ResponderEliminar...¡cómo extraño cuando era más pequeño/
/en ningún momento estaba solo/
y todo parecía tan perfecto!...
Gran disco.