resólveme un dilema. Verás, o alumeado público de Cangas no nadal faise entre as esperpénticas tiras de bombillas que pon o concello e a xenerosa contribución dos veciños que ceden uns poucos vatios coas -tamén horribles- escaleiras do chino por onde sube un papá noel.
Entón, e isto foi en rogos e preguntas do pleno, na rúa real non hai veciños horteras (se cadra non hai veciños) e claro, hai unha parte que non ten alumeado "de gratis". Tí cres que é posible que mandedes unhas tiriñas diso azul para fronte á igrexa
o primeiro, que clarita sexa máis xenerosa!!! pero falarei con iñaki (que é o clara de bilbao), a ver que se pode facer... a verdá non me parece mala a solidaridá entre pobos...
De sempre por tras destes ollos grandes, un algo saltóns e tristeiros.
Que lindo sería poder contar a vida polas olladas que se cruzaron algunha vez polo meu camiño!
Os ollos coma obsesión de sempre, debuxos nas marxes de libros e cadernos. Nas servilletas dos bares. Inaugurar un diario de a bordo para describir o que miran e len os meus ollos.
Mirar como a marca xeográfica do iris. Buscar lentes pra unhas retinas un algo doridas, ás que aínda lles queda moito por aprender...
2 comentários:
resólveme un dilema. Verás, o alumeado público de Cangas no nadal faise entre as esperpénticas tiras de bombillas que pon o concello e a xenerosa contribución dos veciños que ceden uns poucos vatios coas -tamén horribles- escaleiras do chino por onde sube un papá noel.
Entón, e isto foi en rogos e preguntas do pleno, na rúa real non hai veciños horteras (se cadra non hai veciños) e claro, hai unha parte que non ten alumeado "de gratis". Tí cres que é posible que mandedes unhas tiriñas diso azul para fronte á igrexa
bueno, eu pregunto...
o primeiro, que clarita sexa máis xenerosa!!!
pero falarei con iñaki (que é o clara de bilbao), a ver que se pode facer... a verdá non me parece mala a solidaridá entre pobos...
Enviar um comentário