11.5.08

un.

ao principio todo arrecendía a el. a roupa, a pel, os libros. cada recorte de revista pegado na parede. despois viñeron as súas pegadas, marcadas por todo o corpo, negróns de cores bandeira da nosa liberdade. e chegou a independencia, crérmonos que a vida era posible o un sen o outro
á fin decateime de que el non existía. pedinlle que me devolvera os ollos e convideino a marchar
dende entón, non volvín saber del
fixen panos de cociña coas nosas bandeiras e durmín

4 comentários:

Zerovacas disse...

O mellor que che lin nunca

oko disse...

moitas gracias

Urizen disse...

Súmome á louvanza...non se pode poñer máis realidade no suspiro que tarda en lerse

oko disse...

moitas gracias a ti tamén, urizen