e era o lugar máis apacible do mundo. e non puiden durmirfacemos reconto de todas as cancións das que gostamos
evitamos cantalas -chegou maio terrible-
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
Acerca de mim
- oko
- De sempre por tras destes ollos grandes, un algo saltóns e tristeiros. Que lindo sería poder contar a vida polas olladas que se cruzaron algunha vez polo meu camiño! Os ollos coma obsesión de sempre, debuxos nas marxes de libros e cadernos. Nas servilletas dos bares. Inaugurar un diario de a bordo para describir o que miran e len os meus ollos. Mirar como a marca xeográfica do iris. Buscar lentes pra unhas retinas un algo doridas, ás que aínda lles queda moito por aprender...
Blogomillo
-
-
-
-
-
De Postal.Há 14 anos
-
-
sempreHá 15 anos
-
un ano maisHá 17 anos
-
-
Des(conectado)Há 7 anos
-
Disque...Há 9 anos
-
nota póstumaHá 14 anos
-
O longo adeusHá 9 anos
-
-
-
Brétemas muda a blogalizaHá 15 anos
-
-
brinde/ brindisHá 6 anos
-
-
-
-
A noite polarHá 6 anos
-
-
Falta pouco....Há 15 anos
-
Os blogs morreronHá 11 anos
-
-
-
PornografíaHá 12 anos
-
-
hugo veludo, PortoHá 14 anos
-
-
En movementoHá 11 anos
-
a fusión da caixasHá 14 anos
-
No pondrás nombre al fuegoHá 9 anos
-
国際ツバキ会議五島大会プロモーション動画Há 4 anos
-
-
-
SUPERAPROL DO ATRASO!Há 11 anos
-
-
Paso a wordpressHá 3 anos
-
Getting oldHá 13 anos
-
PropagandaHá 15 anos
-
-
-
-
basement bathroom designHá 10 anos
-
A axuda dos 200 eurosHá 1 ano
-
ahora imaginoHá 13 anos
-
UNICORNIOS, XERSEIS DE LAHá 12 anos
-
-
Artigo em DioivoHá 12 anos
-
-
-
MudanzaHá 14 anos
-
PARA NON RENDIRSEHá 15 anos
-
-
-
A voltaHá 9 anos
-
-
-
-
-
-
-
4 comentários:
O mellor do mes de maio é o olor das clavelinas do xardín da miña nai (e o canto dos merlos). Para min non é un mes terrible, recórdame a miña adolescencia, a chegada da calor, namorarse, erva verde mollada, a luz do sol. Daquela si que as estacións estaban ben marcadas, hoxe hai veces que non sei en que mes do ano estou.
é curioso. hoxe, que chove moito e vai frío, isto semella máis estar alá que estar acá. xa non hai estacións, non...
Eu non falaba do clima, é un problema interno meu, creo que apareceu cando rematei os estudos, os horarios escolares axudaban moito ao meu reloxo biolóxico, ademáis teño uns horarios que axudan a que me perda.
Por certo, hoxe en Santiago facía unha calor de coidado, pero esta semana aínda estivera a chover. Normal.
Biquiños
eu tampouco falaba exactamente de clima. que méxico semelle gz é máis un estado de ánimo, non cres?
que sorte, teres estado en compostela hoxe. mentalmente eu tamén estaba, mais non sei se abonda
Enviar um comentário