Tres intentos de algo que viña sendo o mesmo pero de xeito moi distinto. Escribir os nosos somes nas inmáculas paredes do novo. Cantar ata desgañitarse o Ai, Maruxiña, ou escenificar María de la O. Sair do paréntese no que estiven metida durante dous anos para volver a entrar en lugares indesexables. Acordar entrar a formar parte de iniciativas lusas como equipo junior. Fartarme dos traballos cos que non aprendo nada. Deixar que se metan comigo por estar na tele. Imitar a presentadores famosos, ou a famosos varios. Botar de menos presencias. Disfrutar coa compaña. Lembrarme de buscar a peli que me pediches. Aprender a modular a voz e traducir teletipos do inglés. Facer visitas médicas a enfermitas oculares -non hai un ollo bo, repito-. Enfadarme, por veces, por algunha que outra intransixencia. Odiar as pintadas nas paredes de pedra dos edificios públicos. Cuestionar o valor dalgunhas cousas. Non atreverme a falar co chico da radio. Locutar unha nova sobre a Fontana di Trevi. Facerme punk por culpa dunhas botas de charol. Asinar cos nosos blogs e facer oficial o noso nome blogueiro. Pensar nun novo proxecto en conxunto...

Os amigos, ás veces axudan a olvidar algunhas penas, anque só sexa un parche dunha noite...