A idea era coller o estribillo de Supercalifragilístico, versionalo á nosa maneira, e despois cantar o estribillo millor en non sei que rollo. Andabamos polos 12 ou 13 anos. A miña versión foi esta:
Pesadelos, pesadelos teño polas noites
pesadelos con pantasmas, monstros e cadelos
se non teño pesadelos é que xa non durmo
pesadelos, monstros, demos, nin un sono curto
Asegúrovos que as da maior parte da clase eran moito máis cutres. Esta mañá pasei polo lado dunha tenda que se chama Cadeliños e viume a canción á cabeza. É sorprendente que despois de tantos anos siga a lembrala. Estou convencidísima de que non gañou por estar en galego
4 comentários:
Queres que montemos umha recolhidas de assinaturas, um protesto digital/analógico para impugnar o resultado? (Os anos passados nom importam)
:D
Pois se de algo vale, a min gústame. :-)
:)
analoxía con intención de polémica
"Política Lingüística recusa qualquer ajuda ao NGZ enquanto finacia toda a imprensa escrita em espanhol
Condiciona as ajudas a que a nossa publicaçom abandone o galego-português"
Novas da Galiza, Número 52 (15 de marzo a 15 de abril de 2007
Enviar um comentário