a vida é un círculo. a xente que coñeces conforma ese círculo. e ao final, o círculo vaise pechando , vaise pechando tanto, que corremos o risco de que se peche sobre nós.(e todo isto a pesar de estar coñecendo continuamente xente. o mundo é realmente pequecho e hai un galego na lúa)
9 comentários:
Hay un gallego en la Luna que ha venido d'El Ferrol. :D
é tan pequecho, tanto! podería poñer mil exemplo do "circulillo", que últimamente penso que é máis espiral que outra cousa.Mi ma, xa sabes, cuando menos te lo esperas, tras!!
Logo, cando comprobas o pequeno que pode chegar a ser o círculo, pasas ao pracenteiro labor de facelo máis grande que é moi boa cousa.
;)
¿E agora vaime explicar que é esa amiga súa que coñecín hai pouco? :-)
Canta máis xente coñeces máis concentras o que queres, pero non deixaremos que se peche sobre ti...
E que non te preocupes non recoñecerte na do ano pasado. A min tamén me pasa.
Estoy con eamare, creo que por éso se va concentrando el círculo, para ganar en calidad y calidez.
Bico
Eu xa hai un tempo que non dou coñecido a un galego que non coñeza a algún galego que tamén coñeza eu... Que trabalinguas!! XD
Pero cos círculos tamén podemos facer espirais...
Saúdos!
Hai que ter tino de que non se peche sobre ti. Para iso hai que tentar facelo cada vez unha miga máis grande. ;)
Biquinhos mil
si, prefiro as espirais...
Enviar um comentário