"Era imposible mirar os raís un minuto seguido e non sentir dor na retina" (M. Darriba)
12.10.07
odio non enterarme das cousas por non entender o seu idioma. pero adoro ver as paredes da cidade empapeladas de carteis na lingua propia. non podo ir a Iruñea, así que me conformarei con subir e baixar as escaleiras de Begoña como penitencia
Eu sabía os números tamén, do un ao dez, e algunha frase solta, e algunha palabra. Pero non pasei de aí e non teño tampocuo unha historia tan boa coma a dos parafusos
«Para la lucha, las balas y el fusil en una mano, el libro en la otra» Egunon, bos dias, oko, me gusta tu blog y gracias por tu comentario en el mío. Un saludo desde Barakaldo.
De sempre por tras destes ollos grandes, un algo saltóns e tristeiros.
Que lindo sería poder contar a vida polas olladas que se cruzaron algunha vez polo meu camiño!
Os ollos coma obsesión de sempre, debuxos nas marxes de libros e cadernos. Nas servilletas dos bares. Inaugurar un diario de a bordo para describir o que miran e len os meus ollos.
Mirar como a marca xeográfica do iris. Buscar lentes pra unhas retinas un algo doridas, ás que aínda lles queda moito por aprender...
4 comentários:
Terás que aprender o idioma...
Eu aprendín os números en basco e practicaba contando parafusos na Citroen. Tal como cho conto !.
Sorte nesas terras.
Eu sabía os números tamén, do un ao dez, e algunha frase solta, e algunha palabra. Pero non pasei de aí e non teño tampocuo unha historia tan boa coma a dos parafusos
quero aprendelo, claro que si, anque só sexan os números. de aquí a xuño veremos canto dou aprendido!
«Para la lucha, las balas y el fusil en una mano, el libro en la otra»
Egunon, bos dias, oko, me gusta tu blog y gracias por tu comentario en el mío.
Un saludo desde Barakaldo.
Enviar um comentário