Señorita Kina, se lle pon un pouco de imaxinación, de seguro que lle atopa sentido algún. Cóideseme moito, que por aló arriba seica vai moito frío.
Pau, moito ánnimo coa nova dificultade e moi boa sorte nos exames. Se podes, escríbenos un mail para contarnos. Aquíi andamos preocupados, esos aos que non pagas mensualmente con cartos, pero si queréndonos un pouquiño.
Mmmm, Satine, ei de probar a receita... o do amor que sobra polo mundo ten moi boa pinta...
De sempre por tras destes ollos grandes, un algo saltóns e tristeiros.
Que lindo sería poder contar a vida polas olladas que se cruzaron algunha vez polo meu camiño!
Os ollos coma obsesión de sempre, debuxos nas marxes de libros e cadernos. Nas servilletas dos bares. Inaugurar un diario de a bordo para describir o que miran e len os meus ollos.
Mirar como a marca xeográfica do iris. Buscar lentes pra unhas retinas un algo doridas, ás que aínda lles queda moito por aprender...
2 comentários:
iso si que é un bo almorzo...
Señorita Kina, se lle pon un pouco de imaxinación, de seguro que lle atopa sentido algún. Cóideseme moito, que por aló arriba seica vai moito frío.
Pau, moito ánnimo coa nova dificultade e moi boa sorte nos exames. Se podes, escríbenos un mail para contarnos.
Aquíi andamos preocupados, esos aos que non pagas mensualmente con cartos, pero si queréndonos un pouquiño.
Mmmm, Satine, ei de probar a receita... o do amor que sobra polo mundo ten moi boa pinta...
Enviar um comentário