7.4.06

DESEO DE SER PIELROJA

La llanura infinita y el cielo su reflejo.
Deseo de ser piel roja.
A las ciudades sin aire llega a veces sin ruido
el relincho de un onagro o el trotar de un bisonte.
Deseo de ser piel roja.
Sitting Bull ha muerto: no hay tambores
que anuncien su llegada a las Grandes Praderas.
Deseo de ser piel roja.
El caballo de hierro cruza ahora sin miedo
desiertos abrasados de silencio. Deseo
de ser piel roja.
Sitting Bull ha muerto y no hay tambores
para hacerlo volver desde el reino de las sombras.
Deseo de ser piel roja.
Cruzó un último jinete la infinita
llanura, dejó tras de sí vana
polvareda, que luego se deshizo en el viento.
Deseo de ser piel roja.
En la Reservación no anida
serpiente cascabel, sino abandono.
DESEO DE SER PIEL ROJA.
(Sitting Bull ha muerto, los tambores
lo gritan sin esperar respuesta. )
DESEO DE SER PIELROJA

Leopoldo María Panero




hoxe, eu tamén desexo ser un piel roja. e morrer perdida na Grande Pradeira

11 comentários:

Anónimo disse...

Que voy hacer con usted. No se puede consentir tener dos días chof en la misma semana.

Desorde disse...

:-)

Aultre Narai disse...

pois eu quero vivir e loitar e guerrear con quen faga falla. e reconquistar a Grande Pradeira. non te rindas e se caes... ÉRGUETE.

Anónimo disse...

Piel roja...
fuxir dos atascos, dos horarios das obligacións que moitas veces nos ocupan o día enteiro, sen tempo para pensar, para pasear, para nada
na Quintana, sentadas, sen facer nada e sen querer facer nada sempre estamos cerca desa liberdade, dese entendelo todo de repente. Precisamos tardes sen contidos, paseos, risas...
Recordo que vostede me explicou ese libro, íamos andando por cerca dos Valle Inclán, lembro que me gustara e que llo pedira. Volvo a facelo, ¿cando mo deixa?
Igual nel topo respostas que me permitan axudala...

oko disse...

Perdoe polo descoido, Aporreadora. Luns mesmo llo dou. Sei que lle vai a gustar, porque é un libro distinto.
Fala vostede de pasear, de non facer nada, de observar a Lúa dende a Quintana. Sabe o que me dá medo? Pensar que nunca vou ter tempo para facelo. E non quero. Non quero facerme maior e perder todo iso. POr iso agardo, sempre, que teña vostede un oco para poder ir ata a quintana a rirnos de todo e a falar das cousas importantes e das tonterías e conforman a nosa vida.
Gracias por estar aí. Sempre onde poder atopala

Anónimo disse...

Sempre, xa sabe
para vostede
para a Quintana
:*
anímese

Madeleine disse...

äs veces -eu a maioría- é mellor ficar calada. Sempre hai xente que poida dicilo moito mellor ca un mesmo, ca min mesma. Sen embargo, e pídolle perdón por adiantado pola miña intromisión, creo que non se pode ignorar ese desexo de fuxir constante dunha amiga. Non queiras fuxir de nada, tes moitas cousas e moita xente que morre se algo de ti marcha a algures. Non haberá día no que se faga maior, sobre todo a aporreadora, porque a xuventude lévaa no espíritu, nos libros, nos amig@s...
Arríba! Érgase! E así viaxaremos todas xuntas un aniño máis
que lle parece??¿?¿

xorna disse...

comparto as palabras de madeleine. non se me poñan tristes, que xa somos moitas...

oko disse...

non sei que dicir. que gracias. que que sorte tiven ao coñecelas. e todas esas cousas que vostedes xa saben...

Mr Tichborne disse...

Panero é un grande poeta, pero non un modelo vital, por iso escribe batendo coa testa contra as paredes acolchadas dun psiquiátrico... Ti non perdas a lúa nin a Quintana, esas cousas.

Anónimo disse...

Hi everybody! I don't know where to start but hope this site will be useful for me.
In first steps it's really good if someone supports you, so hope to meet friendly and helpful people here. Let me know if I can help you.
Thanks and good luck everyone! ;)