abril (iv)

tócanse dous estremos. por un lado, está a fama, e o culturetismo, e as caras serias diante dunha imaxe ou as cámaras de televisión facendo entrevistas. está a ademiración e os autógrafos. do outro lado está xente que nunca saiu da súa aldea, que nunca mirou un semáforo nin foi ao cinema
e eu, en primeira fila, son espectadora duns e doutros. e non sei ben se quero seguir no medio, ou fuxir correndo cara algún dos lados

tamén isto é abril