abril

non hai nada que tape a luz neste país. entra por todos os recantos, toda dun golpe, dándolle cores ben interesantes ás paredes dos cuartos pola mañá. mais a culpa de todo non foi da luz. foi da lúa, chea cheísima, que non nos deixaba durmir
dende que comezou a semana, a lúa alterou todos os meus estados mentais de tal xeito que case podería dicir que o comezo de abril foi marcado de vermello no calendario, mesmo antes de empezar o ano
así é. son as nove da mañá e morro co sono. todo está tranquilo; nas vacacións, a cidade fica un pouco baleira. é o momento preciso de desfrutala
e cando marche abril, quen sabe que será