jacarandas

urxe sobrevivir e merezo un mozo poeta. isto è das ùltimas cousas que alguèn que me quere ben deixou no taboleiro do meu fb. un mozo poeta. serà iso unha sorte ou un castigo por toda a maldade acumulada que teño na cabeza?
din que a primavera è o màis fermoso no df. non vai frìo e non chove. na primavera as jacarandas sacan da gaveta as sùas flores. sentada nun banco dun parque coñezo a unha muller bilbaìna que xa debeu pasar dos sesenta hai moito. porque xa antes, dìas antes, coñecera à nena dos once nomes que contou letras todo o tempo que tardei en comer. claro que gañaba ela, os seus once nomes xuntaban sesenta e pico letras. eu non puiden pasar das catro
florecen as jacarandas e a alerta das alerxias se dispara. o rapaz da teterìa està cada dìa màis guapo, tan sorrinte. mañà comezo o ùltimo libro en galego que reservo no almacèn (que chegou dende a coruña, dando un rodeo por marìn, cangas e compostela antes de chegar às miñas mans). ando a namorar de poetas do quebec e planeo un proxecto que, a pesar das distancias, ha de agromar en compostela nun par de meses
chega a primavera como preludio de algo màis grande, que està a chegar. mais non acerto a adiviñar que pode ser

(e os marabillosos massive attack ao vivo...)

atenco

querìa falar do antroido en tepoztlàn, e de mirar a unha señora que seica è do màis alto dos organismos internacionais e de ir a un recital de poesìa marabillosamente familiar. mais nun mercado da rùa coñecìn a unha muller que pasou un ano e medio no càrcere -con todo o que iso supòn neste paìs- por defender a sùa terra e o seu xeito de vida. unha indìxena acusada, que absurdo, de secuestrar cinco policìas, atentar contra as vìas de comunicaciòn e non sei cantas cousas màis. e asì foi como toda esta semana foi san salvador atenco

no paraìso

(AVISO IMPORTANTE: este texto è moi longo. ten paciencia se queres lelo enteiro ;)

a historia dos catro dìas e medio de visita ao paraìso, ou màis ben, as historias destes catro dìas e medio -as historias que poderiamos ter escrito-:

• a historia do insecto que toleou dentro dun xarròn a moita velocidade
• a historia do vello que bebìa cervexa espido e sò nunha terraza
• a historia da guadalupe gòtica
• a historia do pollicidio ou os galos que van morrer
• a historia de supermarmota, que durmìa con calzòns de supercalzoncillo
• a historia dos turistas que piden hamburguesa porque es lo màs barato
• a historia da traizom de don benito
• a historia da recepcionista corqui (super-corqui)
• a historia do paìs que tiña màis estrelas (ou lucecùs atrapados no ceo) que o resto dos paìses do mundo
• a historia do home que querìa comer -por vinganza- todos os polos dese paìs
• supermarmota, os teus superpoderes son super-raros
• a historia da muller que roncaba tan forte que aposta non lle sairìa tan ben (e que espertou a todo un autobùs)
• a historia de alemaña e a sùa cruzada vacinadora
• a historia das americanas que non tiñan frijoles no seu prato
• a historia das ondas de màis de catro metros de altura
• a historia dos rapaces que estaban no paraìso pero botaban de menos aos seus amigos
• a historia do home que tomou màis cervexa en tres dìas que en toda a sùa vida xunta
  
• a historia do canadiano que non sabìa nada
• a historia de supermarmota, a superheroina que mata aos inimigos durmindo
• a historia do caixeiro de supermercado que tiña unha cara de exipcio que non podìa con ela
• a historia do home que a nove mil quilòmetros da sùa terra reafirmou a devociòn que sentìa polos praceres da comida
• a historia da muller que discute coa rapaza do autobùs por dous pesos
• a historia de como chicago està en oaxaca
• a historia da plaza del pueblo màis concurrida
• a historia de como queimar as costas entre manglares
• a historia dos bañistas que nadaban a dous metros dos pelìcanos pescadores
• (a historia dos pelìcanos quee voaban en picado e busceaban pra cazar)
• a historia da palabra màis obvia que empeza por dru: drùxula
• a historia de como os pelìcanos fan ioga ao anoitecer
• a historia de como os asturianos poden ser odiosos
• a historia de el varòn que usaba lapis labial
• a historia da nena amèrica
• a historia de amigos que levan a outros amigos un can sen rabo e coa testa queimada
• os còcteles alfonzo xiii e kamikase
• a historia de como ducharse e descubrir un miròn
• a historia de ahorita le traigo la mosquitera
• a historia de como hai letra engendro
• a historia de como entender a frase use popote sòlo si es necesario
• as instrucciòns para construir o tellado dunha palapa
• a historia do aftersun eterno
• o home que explicaba direcciòns na area
• a historia da praia màis bonita do mundo na que ardìan velas pola noite
• a historia do burro que non querìa sair na foto
• a historia da estrela que estaba sempre no mesmo lado do ceo
• a historia da misiòn compostela-zipolite
• dous homes e unha muller gringos na mesa do lado. a muller di: que se jodan los demòcratas. se creen que estàn en los mundos de yupi. de aì deducimos que os dous homes non son gays tal como pensamos nun principio
• a historia do mundo aparte que existìa dentro do buraco dunha rocha
• a historia da area que se meteu nun ollo e non querìa sair dalì
• a historia da muller que levaba ducias de familias de caracois no seu pescozo
• a historia do rapaz que tiña dous sitios favoritos no mundo. unha praia do pacìfico e un bar en compostela
• a historia dos maiores expertos mundiais no dolce far niente
• a historia do moco quilomètrico que vivìa pendurado do fuciño dun can oaxaqueño
• a historia do home que incitaba aos mozos a procrear
• a historia das rusas tolas que case fican en mèxico pra sempre
• a historia do aviòn supersònico que nos levou ate cidade-monstro
• a historia da cidade que era tan grande que se perdìa no infinito

a historia da rapaza que chorou ao ver ao seu amigo marchar no aeroporto


(imaxes cedida polo rapaz que voltou à sùa terra con mèxico no corazòn)

tres

chegan as visitas de alén-mar. as visitas traen algunha que outra historia, anécdotas dos de alá, agasallos con forma de xogo de nenos, e un paquete da casa. no paquete veñen un xersei e un libro. mamá, que pensa que estou a pasar frío –e de certo que vai moito-, e una novela que me arrastre a ratos polas rúas dalgunha cidade galega. e os nenos, que seguen a saber como xogar as súas cartas para facerme rir. chegan as visitas –que neste caso é visita en singular- e planificamos una viaxe ao sur, á procura do sol. pra que nos sequen as saudades coa calor do pacífico
estou sen cámara e sen computadora. e non importa. leo –leo moito- traballo tamén, e desfruto das cousas pequeñas desta cidade: quedar sen gas na casa, os domingos polo barrio, os cafés á noitiña e que descoñecidos te asalten de mesa en mesa para iniciar conversas que se antollan do máis agradable. os xantares de oficina, as fileiras da administración, a chuva nas fiestras. hai un mes marchaba a., onte chegou m., no vrao virá a pequena gudari. e namentras, van permanecendo outros. algúns marchan, outros chegan para quedarse. e de súpeto pasaron case tres meses, e eu sen me decatar