De sempre por tras destes ollos grandes, un algo saltóns e tristeiros.
Que lindo sería poder contar a vida polas olladas que se cruzaron algunha vez polo meu camiño!
Os ollos coma obsesión de sempre, debuxos nas marxes de libros e cadernos. Nas servilletas dos bares. Inaugurar un diario de a bordo para describir o que miran e len os meus ollos.
Mirar como a marca xeográfica do iris. Buscar lentes pra unhas retinas un algo doridas, ás que aínda lles queda moito por aprender...
7 comentários:
e cando non quede máis monte que queimar, que vai pasar, logo?
canta razón pequena
que impotencia e que rabia
Compostela cheira a fume :(
e non quero baixar e ver como debe estar todo por aí abaixo
:(
isto está terrible, nena. dan ganas de chorar
Estámolo contando na radio... hai que ser fillos de puta paa prenderlle lume ao monte. Simplemente.
eu xa estou cansa, xirarei, de oílo contar, e velo e leelo... cando rematará???
This is very interesting site... prozac effect on menopause Levitra counter Strategy roulette Discontinued pda sale email fax Impotence pill best prepaid mobile phone service plans
Enviar um comentário