cada un está só á súa maneira. e uns días estase máis só que outros. que o exame teña 30 preguntas no canto de 21 non é máis que un xeito de darlle emoción ao asunto. e pensar en facer unha grande festa en maio e que nos bote a policía do campus, non é senón un exercicio de imaxinación tan divertido... si, sempre hai momentos nos que sentirse só. pero esta non é a mellor época.
onte recuperei a tempo parcial o meu centoonce, mentres comía comida mexicana caseira que non recordo como se chama pero que picaba na boca, e volvín a pensar moitas cousas. hoxe estou un pouco menos triste, un pouco menos cansada de estudiar
onte recuperei a tempo parcial o meu centoonce, mentres comía comida mexicana caseira que non recordo como se chama pero que picaba na boca, e volvín a pensar moitas cousas. hoxe estou un pouco menos triste, un pouco menos cansada de estudiar
ela está soa
díxomo hoxe
estou soa
e eu
preguntei
que
logo chorou
e eu tamén chorei
(kiko neves)
(e póñoo pequeniño por se acaso, que non sei se é legal poñelo)
5 comentários:
non lle agradecín ese libro
e os momentos no barco de volta a casa e ida a Vigo en Verán
léndoo
non lle agradecín moitas cousas
pero supoño que sabe que estou agradecida
e que lle faría fajitas e calquer tipo de comida que quixera, de calquer parte do mundo
mellor...
que lle parece se as probamos en cada país??ou imaxinamos que as podemos probar!un bikiño grande
Ánimo que mañá seguro que ha de estar menos cansa e menos soa ;)
antonte vin a morte cos ollos...
onte resigneime e agardaba que a bela dama de negro voltase a por min..
e hoxe voltei a vivir, renascendo das miñas cinzas coma ave fenix..
mañá, quen sabe?... agora toca sorrir e pasalo ben.
"nunca estarás soa, sempre estarás rodeada de xente que che quere"
Sempre pensei que a soidade era boa compañeira nalgúns momentos, pero este ano só teño ganas de ke a soidade me deixe soa, contigo, coas risas, con comidas caseiras, con borraxeiras irrepetibles, ke me deixe soa ko presente e se leve o pasado e o futuro....
caufield, o libro volverá a vostede, prométollo, a próxima vez que coma na súa casa...
x, agardo descansar a partir de mércores... :(
moinante, claro que me rodea xente que me quere. non me fai falla nin sair da biblioteca :)
truchi, bótote de menossssssssss vén á biblio, andaaaaaaaaaa
Enviar um comentário