Ando fascinada, dende hai xa algún tempo, polo ben que fai a natureza as cousas. Todo medido, todo controlado, os prazos, as etapas. Pero ás veces dáme rabia... porque teño que agardar aínda dous meses máis pra coñecer a Polgariño???{nota: feliz día do libro a tod@s}
6 comentários:
A vida é así.
E neste caso, literalmente :D
Tanto ghanito coma min podemos dicirche o lento que pasan os últimos días.
Se cadra "coñecer" é unha expresión arriscada, eu diría máis ben velo sen a intromisión de aparellos deses.
como diz m&l o embarazo som oito meses e uma eternidade mas a vida depois tá cheia de instantes incriveis e rápidoooooossss
a xente que non lle dea ao link vai pensar que es ti a embarazada!
que non haxa confusións: non estou preñada. só vai nacer o meu primeiro sobriño, que non é pouco...
Enviar um comentário