ás veces esperto co ruído antes de que cante o galo. a fiestra non ten cristais e os berros e os pasos sobre a grava soan coma se estivesen dentro do cuarto. a calor apégase ao corpo e aos pés da cama durmen o espertador e mais un libro que xa rematei. ás veces tamén un caderno.
as cousas son estrañas en por si. tan estrañas como coñecer ao rapaz que foi a m en bicicleta. e pasan os días axiña, entre fotos de cochos e de montes tan altos que se perden no teito do ceo. planeo a fin de semana, a volta á cidade da neve, unha reportaxe, as mil e unha tarefas da oficina. ningún día se parece a outro e poucas son as cousas que persisten cando a treboada nos deixa fóra do mundo. debuxo ollos de cores escuras e evito pensar na volta
as cousas son estrañas en por si. tan estrañas como coñecer ao rapaz que foi a m en bicicleta. e pasan os días axiña, entre fotos de cochos e de montes tan altos que se perden no teito do ceo. planeo a fin de semana, a volta á cidade da neve, unha reportaxe, as mil e unha tarefas da oficina. ningún día se parece a outro e poucas son as cousas que persisten cando a treboada nos deixa fóra do mundo. debuxo ollos de cores escuras e evito pensar na volta
Sem comentários:
Enviar um comentário