28.2.09

non lembraba ter estado tan triste en moito tempo. despois todo foi durmir e deixar que o sono baixara a rabia e a agresividade a niveis controlables

5 comentários:

rui disse...

O sono é unha boa medicina

xorna disse...

grazas polo agasallo, pero quero "an asignatur, plis"

Jacinta disse...

aínda son máis fan túa despois de desfrutar do teu presente nun día resacoso como poucos!obri!

Jacinta disse...

por certo, cando veñas polo Pérez Parallé podes durmir na miña casa!jejej

oko disse...

unha das mellores diría eu, rui
xorna, xa tes unha! busca ben!
jacintiña, déixasme sen palabras ;) pero saibas que á túa casa prefiro ir despois de ruta, u know