De sempre por tras destes ollos grandes, un algo saltóns e tristeiros.
Que lindo sería poder contar a vida polas olladas que se cruzaron algunha vez polo meu camiño!
Os ollos coma obsesión de sempre, debuxos nas marxes de libros e cadernos. Nas servilletas dos bares. Inaugurar un diario de a bordo para describir o que miran e len os meus ollos.
Mirar como a marca xeográfica do iris. Buscar lentes pra unhas retinas un algo doridas, ás que aínda lles queda moito por aprender...
6 comentários:
Érase unha vez unha fermosa flor rodeada de: 7 abelliñas, 1 conejita, 5 policías......
Que boa noite!
tan bonita coma sempre. claro, porqus os ollos viven ceives e nunca din mentiras
tan bonita coma sempre. claro, porqus os ollos viven ceives e nunca din mentiras
fermosa a flor!!
Pero os ollos miran para a casa? dime ti...
Un beijo para a flor.
Bicho, simplemente genial
Enviar um comentário