10.10.07

aquí a xente vive moi tranquila. non sei se xa se acostumaron á violencia, ou é que non lles queda máis remedio. g. sorpréndese de que non debatan do tema na clase, cando o profesor saca o tema. quizais teñan medo a dicir o que pensan, ou quizais é que nin sequera saben que dicir. non sei cal das dúas me parece máis terrible

2 comentários:

Zerovacas disse...

A verdade é que mesmo dende aquí, despois de tantos anos, intentos fracasados, de tantos mortos, detencións, etc. costa dicir algo, algo novo, e costa ter esperanza. Así que alí con moito máis motivo. Haberá que afacerse, como á chuvia? Ten que haber outra saída

TXARI disse...

sentese coma essa derrota perpétua que um/ha garda no fondo da gorxa para que nom saia, o medo a caer no impossible, na nom soluçom...e prefires calar os teus defectos, os teus falhos as túas própias vergonhas...