a rede fai que non poida esquencer as cousas que agora pasan por alá. así recibo fotos de x., que ten uns ollos fermosísimos, entéronme da morte dun grande, e envexo, triste, o cartel do festival de poesía do condado
estou a perder un milleiro de cousas porque todo nesta vida é escoller. non cambiaría estar aquí por nada do mundo, pero é inevitable desexar ter o que non se pode ter, non cren?
3 comentários:
Saúdos. Atopeime con este blog (morriñento) por casualidade (mais unha vez, creo).
...as saudades é o que ten estar fora da casa... en fin
Hai que elexir niso consiste a vida é unha sucesión de eleccións...
Unha aperta.
:)
pois benvido. volta cando queiras, manuel l. rodrigues
marinha, outra pra ti
Enviar um comentário