plunge (i)

probablemente non me creriades se vos digo que ao meu caron esta un rapaz de dezaseis anos e dous metros de estatura xogando ao supermario. si, son dias de contrastes. de bailar la bamba minutos despois de ter aprendido alguns pasos de bailes tradicionais xordanos. dende a fiestra que tenho diante podo mirar a extension de casas baixas, de so dous pisos, por entre a paisaxe verdisima. si, parecemos un cumio de nacions, bastante mais unidos que os que levan ese nome, a pesares de que nos acabamos de conhecer. e asi e que nos traducen dende o lituano ao ingles, e de sup[eto xurden os marmurios que traducen ao frances, ao arabe e ao italiano. as veces ao galego, tamen. probar a cada momento comidas estranhas, xogar a xogos que tenhen a unica finalidade de facernos rir. controlar o teclado pra que non salte co cirilico e lembrar que non se poden colocar tiles

non saberia contar cantisimas cousas me fascinaron nestes tres dous dias. pode que as nenas, coas suas trenzas loiras rindo porque non conhecemos o seu idioma. ou as vellas con vestidos de flores e sombreiros de palla. ou quizais a acordeonista e o grupo de nenos cantando pra darnos a benvida ou cada un dos trucos que se nos van ocorrendo aos once que somo pra esquecer que non existe lingua comun posible. o corpo e a millor linguaxe

e a fotografia. prometo subir fotos en canto poida. e ter as saudades xustas de ala