aterrando

aprendo cousas. aprendo, por exemplo, que en méxico viven uns doce millóns de indíxenas. e existen máis de doce linguas vivas que non son o español. que nos últimos cen anos, a cidade afundiu máis de dez metros. de feito, na catedral pódese mirar o chan incriblemente inclinado. que o zócalo é unha praza bestial. que hai si, que hai mexicanos guapos. e bastantes modernos., en condesa e roma. que hai terremotos aquí. dos que dan medo. que existen buses e vagóns de metro só pra mulleres. que non hai brecha de xénero no acceso educativo -apenas- a barreira está toda concentrada especialmente no acceso ao traballo e noutros eidos. que vai a haber dous galegos na feira do libro de guadalajara, e probablemente perda o ver a chavela e a pamuk, un dos grandes descubrimentos dos últimos meses. que o traballo promete ser duro e a cidade un caos, un caos exquisito, que dixo h, ao que coñecemos procurando un lugar no que vivir

que pode que me perda a chavela e a pamuk

que os primeiros libros que me apareceron nun posto a rúa foron o rivas e perec

que rematei o dz e fascinoume

que adoro esta cidade e aínda acabamos de coñecernos

(e que sinto non poñer imaxes, mais aínda non tomei ningunha)