18.1.10

haití

esta semana foi moitas cousas pero haití. de feito, foi moitas cousas xa antes do 12 de xaneiro, e non obstante non son quen de lembralas. foi o cirque du soleil pero haití. foi a despedida de a(a) e a nova da visita de a(o), pero haití. reatopar con xente que xa volveu das vacacións de nadal, coñecer xente nova, pero haití
a tolemia do centro de acopio, a tolemia da falta de información, da anguria por non saber que pasa. a maior emerxencia que afrontou nacións unidas na súa historia, os mortos -que aínda nin se sospeita cantísimos porden ser-, os feridos, os famentos. miseria sobre miseria. e aquí, facendo e é tan pouco o que se pode facer. desesperanza. e saber que o 2010 vai ser un ano terríbel e cheo de traballo

4 comentários:

korrontean disse...

el sufrimiento de los demás no nos puede paralizar.
es importante no caer en el cinismo generalizado (¿a mí qué me importa?) y contribuir en todo lo que podamos... para mí, basándonos más en el "do no harm" que en intentar salvar el mundo.
pero hay que disfrutar de la vida, hasta el fondo y sin reservas. ¿gana algo con mi angustia quien está sufriendo? no! (o, mejor dicho, sólo en la medida en que genera comportamientos más responsables)
jon -experto en ser feliz rodeado de miseria

oko disse...

sabio consejo, ciertamente

korrontean disse...

jeje, no te fíes! cada día me veo más cínico y no me gusta

oko disse...

ser cínico y mantener la distancia no son la misma cosa