18.2.06
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
Acerca de mim
- oko
- De sempre por tras destes ollos grandes, un algo saltóns e tristeiros. Que lindo sería poder contar a vida polas olladas que se cruzaron algunha vez polo meu camiño! Os ollos coma obsesión de sempre, debuxos nas marxes de libros e cadernos. Nas servilletas dos bares. Inaugurar un diario de a bordo para describir o que miran e len os meus ollos. Mirar como a marca xeográfica do iris. Buscar lentes pra unhas retinas un algo doridas, ás que aínda lles queda moito por aprender...
Blogomillo
-
-
-
-
-
De Postal.Há 14 anos
-
-
sempreHá 15 anos
-
un ano maisHá 17 anos
-
-
Des(conectado)Há 7 anos
-
Disque...Há 9 anos
-
nota póstumaHá 14 anos
-
O longo adeusHá 9 anos
-
-
-
Brétemas muda a blogalizaHá 15 anos
-
-
brinde/ brindisHá 6 anos
-
-
-
-
A noite polarHá 6 anos
-
-
Falta pouco....Há 15 anos
-
Os blogs morreronHá 11 anos
-
-
-
PornografíaHá 12 anos
-
-
hugo veludo, PortoHá 14 anos
-
-
En movementoHá 11 anos
-
a fusión da caixasHá 14 anos
-
No pondrás nombre al fuegoHá 9 anos
-
国際ツバキ会議五島大会プロモーション動画Há 4 anos
-
-
-
SUPERAPROL DO ATRASO!Há 11 anos
-
-
Paso a wordpressHá 3 anos
-
Getting oldHá 13 anos
-
PropagandaHá 15 anos
-
-
-
-
basement bathroom designHá 10 anos
-
A axuda dos 200 eurosHá 1 ano
-
ahora imaginoHá 13 anos
-
UNICORNIOS, XERSEIS DE LAHá 12 anos
-
-
Artigo em DioivoHá 12 anos
-
-
-
MudanzaHá 14 anos
-
PARA NON RENDIRSEHá 15 anos
-
-
-
A voltaHá 9 anos
-
-
-
-
-
-
-
15 comentários:
muller, non sei, eu nunca te vin mala leche. o que si sei é que as persoas máis boas cando se cabrean meten medo de verdade. iso seguro xD
e ben, eu tampouco me fiaría moito dos bichos eses..., hai moito lobo con pel de año... e eu coñezo a unhas cantas persoas que son así. de todas eu prefiro os cans, e se son palleiros, máis.
o de que non me fío era polo bicho ese, de ti claro que me fío :) é que lle teño manía... tenme pinta de falso... jajajajaj
vaia razoamento!
A ti non te coñezo persoalmente, máis tod@s canda sacámolo xenio somos TERRIBLES non crees??.
En canto aos Koalas a mín seméllanme animais tranquilos e pachorrentos, mais...vaite ti ver si lles tiramos das orellas digo eu que sacarán o seu xenio tamén.
Unha aperta.
:)
pois eu non podo ser moi obxectiva, porque o koala é o meu animal favorito...
jjajajaja menos mal que es sincera!!
Que bonitiños...!
para nada, muller. os koalas son animais moi especiais e como especiais k son están en perigo de extinción. Eu sentiríame orgulloso de ser koala! un bico
no temple está a chispa que agarda o combustible, cum adecuado comburente...os fogos de artifício som dignos de ver...dígocho eu que deso sei...
Cando era cativa e non andaba polos espelliños, tiña un flotador de koala. Creo que mo rachou o Bu, o can da miña avoa.
eu penso que ata o bichiño máis xeitoso do mundo pode tolear cando se cabrean, como di aultre narai. Apertas!
o que a denominou koala pontualiza:
-que, sen negar a posíbel analoxía que se aponta, en ningún momento considerei a cuestión do enrabechamento sulfuroso como ponto de semellanza
. moi pola contra, analisaba en concreto mediante criterios de apertabilidade e odiabilidade
-que o seu propio agarimo e identificación coa especie citada ficaron máis que demostrados cando vostede dixo: "cando menos nós temos un sitio propio: koala lumpur". e polos retratos dos ditos bechiños en certas prendas do máis íntimo
.
receba os máis garimosos chíos, ollámonos polas pólas
Moitas graZas polos comentarios. Creo que a resposta merece un post!!!!
Contáronme que o koalo, para aparellarse, persegue á koala eucalipto arriba, acádaa e escroquéalle a cachola contra o toro, e cando está inconsciente (e permanece abrazada ó toro) o koalo viólaa. Non sei se quen te comparou con ese becho coñece tales hábitos. De todos xeitos, mellor cabrearse que levalo dentro...
Por certo, bonito blog!
Dsd la facultad de biología, te recuerdo, q los koalas se consideran Animales Salvajes, término q se emplea para denominar a todo animal NO doméstico.
Y sinceramente, yo tb sería un animal salvaje, si unos impresentables estuvieran destrozando mi habitat y mi alimento, y por tanto, mi especie.
Y el q te haya llamado Koala, no sé en que sentido... Creo q lo único q tienes de koala (x decir algo)es "a dor na retina"
Enviar um comentário