27.6.07

despedidas (ii)


si, si que aprendín. sería unha estupidez e unha mentira decir que non aprendín nada en catro anos metida na factoría. aprendín a aprender, a que me interesen as cousas e buscalas por min mesma. a descubrir que está ben e que mal pola miña propia conciencia, e non por absurdas normas. aprendín que o que algúns me ensinaron non o vou poder facer nunca nun medio (para ben e para mal). aprendín a querer unha profesión que quizais non chegue a exercer nunca, quen sabe.
descubrín que os vou botar de menos (a uns máis, outros menos, outros nada)

5 comentários:

emereci disse...

jeje, síntome tan identificada co que contas, Oko. A min fastídiame muito que a xente diga que non aprendeu nada na facultade... ao mellor non aprendemos de quen e/ou nas circunstancias se supón que tiñamos que aprender, pero aprender vaia se aprendemos. Dos erros (propios e alleos), das charlas na cafetería, das sesións de traballo en grupo, das "diferencias" políticas e culturais, dos libros que caen nas nosas mans...
Unha boa época, si señora, como as que están por vir.
bicos mil.

Anónimo disse...

A min non me vas estrañar nada? ;( Joee volvo o domingo! Cando veñas por Compostela chama eh? Non te esquezas! Que de min non se despediu ninguén.

Por certo, cada día estóu máis convencida de que si aprendimos na facultade. A min, polo menos, cambioume o meu xeito de ver o mundo. Exactamente o que dis ti. Axudoume a ter criterio propio e a buscar o que me interesa por min, non agardar a que veña dado.

Anónimo disse...

na facultade, coma quen di, os profesores foron o de menos (ou polo menos esa foi a miña experiencia). salvo honrosas excepcións (nos meus tempos: gago, pereira, xosé lopez, outeiriño...), a aprendizaxe desenvolveuse máis ben co sistema "auto": coa forte carga de traballos en grupo, nos corredores, nas conversas cos compañeiros, na busca común e emprendedora do coñecemento. os profesores puideron ser mellores, abofé, pero nós fixémolo fenomenal!! eu sempre digo que medios técnicos había e quen quixo aprender, aprendeu!

ánimo nesta nova etapa de vertixe.

Elianinha disse...

Esa sensación tíñaa eu hai un aniño, e canto cambiaron as cousas dende entón. Alégrome de que aprenderas a querer a profesión: xa se encargarán outros despois de que a detestes. ;)
(Dentro das tres razas que aparecían no libro que mandaba chapar túñez, cada día estou máis próxima dos desencantados).
Moita sorte!

oko disse...

gracias, emereci, rubén e elianinha. ara, cclaro que te vou botar moitísimo de menos!!! pero nos veremos pronto!!!