30.12.07

Urte berri on

Falabamos a outra noite de cando comezara pra nós o ano 2008. Pra min comezou unha noite chuviñenta de finais de setembro, despois de doce horas en tren. Era o primeiro día da miña nova vida e enfrontábame a unha cidade descoñecida que cheiraba a outro país (agora un pouco meu)
2007, nembargantes, nacera en febreiro, unha desas noites de antroido que nunca deixa de ser noite porque se une coa seguinte. O que seguiu a febreiro foi un facerse maior sen présa, saír sen saber a que hora has chegar, e facer dos bares o mellor lugar para atoparse cos amigos. Foron tempos moi felices e Compostela tiña mil e unha caras.
Foi un facerse maior ao pensar que o mundo ía máis aló da pedra, máis aló dos aloumiños da factoría branca e dunha profesión que algunha vez fora a máis fermosa do mundo.
Quixen ser poeta e amencín pintando peles en maio. Adoecía cun mal xiro e ata iso soubo bo na miña boca. O mar chegou a Compostela en xuño e anegou a terra toda, levándome do outro lado do océano.
Mentirei se digo que 2007 non foi un bo ano. Curto, dende febreiro a outubro. Rematou co anuncio da chegada dun nen@ ao que vou querer ata o infinito. Rematou dispersándonos a todos pola península primeiro, e nuns meses todos perdidos polo mundo.
E agora a nena xa é xornalistiña e vaga pola cidade do gran peixe buscando un acubillo. Hai un ano non crería a vida que lle agarda agora. Proxecta mil historias, mil viaxes

O ollo xa non quere ser poeta. Voltou humilde. Agora só quere vivir

Zorionak eta urte berri on, queridiños

4 comentários:

X disse...

Zorionak eta urte berri on tamén para vostede.

paideleo disse...

Un embarazo ?.

Fer disse...

Isso, também :D

oko disse...

gracias, x
paideleo, xa está aclarado