odiei a deshumanización do museo británico. non só o espolio do patrimonio alleo, ate dos mortos alleos, senón tamén, e quizais máis, a humillación, a ridiculización amosada como cultura
(a cambio, pra arrincarme un sorriso, un deseñador xaponés criticou o meu estilo vestindo. e non saín tan mal parada. cousas das grandes urbes)
Sem comentários:
Enviar um comentário