quero que alguén me conte o conto das cidades imposibles
mentres, paseo pola zona das putas, merco libros infantís, apuro o paso abrigándome do frío, como xelados e cuquis e fico fascinada co axiña que pasan os días
esta nunca podería ser unha cidade imposible. mais tampouco está tan mal
2 comentários:
O que máis me gusta de Londres son os parques, eles aprenderon ben pronto que para sobrevivir nunha cidade tan grande era preciso o bálsamo da natureza.
os parques est'an ben, pero segue a ser unha cidade moi deshumanizada (para o meu gusto, claro)
Enviar um comentário