Parece que pasou unha eternidade dende a última vez que posteei. Dende aquela, pasaron mil cousas. Unhas moi tristes, como que Lúa morreu, miña pobre. Mesturado con cousas ledas, como a volta dos meus meniños. Achégase o Nadal, mais este ano é un poco agre: Iria emigra; xa se sabe, como neste País hai traballo pra todos e de calidade... Así que o Nadal vai a ser case coma unha pequena despedida. De seguro que mañá non vou poder escreber nada, que hai que axudar a mamá e botar unha man na casa. Así que, se non nos miramos, pasen vostedes un feliz día de Nadal. Se son bos, quizais lles encargue aos Reis algo pra vostedes, que ando atarefada en escribirlles a carta. A ver se me traen algún cadeliño, que se ve a casa moi triste
...
Sem comentários:
Enviar um comentário