mentres agardaba por unha chamada que nunca chegou, xogamos a imitar aos animais. como fan os cans enfadados? miauuuuuuuuuuuuu. despois fixemos cantas onomatopeas se poden facer coa boca. durmimos ben. fóra da casa non había ruídos onte á noite. por primeira vez
4 comentários:
nunca che contei o ben que me sale a imitación dun coello? SOn un espectáculo, prométocho. Para cando volvas e non teñas que botar tanto de menos o que vas deixar aí ;)
Parece que remata a estadía en Vilapán.
Non sei a ti pero a min dáme a impresión de que cando estou nun sitio deixo alí un anaco do corazón.
ao fin pasemos o tempo que pasemos nunsitio goste ou non sempre pasa a formar parte do que chamamos "nosa terra", saudos
pedireille que mo amose, feiranta
paideleo, si que vai rematando, apenas seis días... :( e si que deixo aquí un anaco de corazón, inevitablemente
lúa, é a manía que temos de collerlle cariño ás persoas e aos sitios...
Enviar um comentário