crónica xviii. (festas en vilapán ii.)

que no bus viña falando das misións cubanas e de como é que hai cuba en medio mundo, e non puiden facer reconto de todas as cousas dos últimos dous días. así que agora, biscoito na man e medio café, deste aguachirri que beben aquí, agardo a que cargue unha páxina e reviso todas as fotiños que fun sacando dende o martes. que estamos en festas e onte foi festivo e non traballamos, mais andivemos polo barquiño este no que vivimos dando voltas, e pintamos follas das árbores e descansamos a barriga, que o día anterior foi o aniversario de a. e comimos tarta alomenos tres veces. e cantei o zorionak zuri en cantos idiomas sei. que onte á noite andamos jodiendo, que é como din aquí, e por iso cheguei tarde case dúas horas esta mañá. que pensabamos que había que durmir na porta da igrexa, porque xa non había taxis, ata que o tipo que peor nos cae de todo vilapán nos levou ata a porta da casa, ao módico prezo dun bico cada unha. que a a. se lle quedou a boca aberta ao mirarme bailar. que si, que só bailo con r., que para algo xa nos gañou o corazoncito a todas. é inxusto que agora, que xa comezamos a entrar na vida da xente, teñamos que marchar. bendito fin de semana que nos agarda

(na imaxe, un pouco de okocentrismo fotográfico)