Que si, señores, que esta casa vai de capa caída. Estame afectando non acceder á rede regularmente, ter tanto tempo libre e -case- non saber que facer con el, e empezar a planear na miña cabeza a migración a terras do norte, que é polo de agora o único que consigue manterme cerebralmente viva (iso, algún que outro programilla e un par de libros)

Mañá é o día M., e preguntarán se estou nerviosa por quedar de filla única na casa. Pois a verdade é que me manteño escéptica. O mellor do día será fumarme un puro -cubano- diante de toda a familia e estrear o meu vestido made in gz