"Era imposible mirar os raís un minuto seguido e non sentir dor na retina" (M. Darriba)
8.6.08
Comezo a ler cousas sobre a socioloxía da linguaxe. Por que os falantes escollen unha ou outra lingua pra segundo que cousas. Atérrame atopar continuamente exemplos no caso galego.
Si profundizar na sociolingüística é o que ten, que andas no susto constante. De todos xeitos, a min deume moitas ferramentas para desmontar o discurso simplista de que "as linguas son (soamente) instrumentos de comunicación", unha das frases máis repetidas polo público de Galicia Bilingüe e similares.
Mario, en moitas discusións me fallaban os argumentos. Esto estame a servir para afianzar o que intuía pero non podía argumentar. E totalmente dacordo co que dis, claro Pastor eléctrico, o que di GB cae polo seu propio peso Paideleo, si que hai tantos casos como persoas, pero tantos son negativos para o galego... Mamiago, bicos pra todos vós empoladinha, si que é teu bolso! É unha foto que saquei na manifestación contra os lumes, coa cámara do Xirarei!!! Non podo crer que a perderas!!!
De sempre por tras destes ollos grandes, un algo saltóns e tristeiros.
Que lindo sería poder contar a vida polas olladas que se cruzaron algunha vez polo meu camiño!
Os ollos coma obsesión de sempre, debuxos nas marxes de libros e cadernos. Nas servilletas dos bares. Inaugurar un diario de a bordo para describir o que miran e len os meus ollos.
Mirar como a marca xeográfica do iris. Buscar lentes pra unhas retinas un algo doridas, ás que aínda lles queda moito por aprender...
6 comentários:
Si profundizar na sociolingüística é o que ten, que andas no susto constante. De todos xeitos, a min deume moitas ferramentas para desmontar o discurso simplista de que "as linguas son (soamente) instrumentos de comunicación", unha das frases máis repetidas polo público de Galicia Bilingüe e similares.
E tantas! A sociolingüística é un campo de estudo demasiado amplo para reducila a panfletos absurdos como os de GB.
Neste tema hai tantos casos distintos coma persoas.
Ola! vexo que non olvidas, graciñas.
Moitos bicos da nosas familia.
Son eu! Ese bolso é meu!
Jo, como boto de menos a miña chapa de radikal que perdin no parc güell :(
Dá medo filliña. Si que dá moito medo
Mario, en moitas discusións me fallaban os argumentos. Esto estame a servir para afianzar o que intuía pero non podía argumentar. E totalmente dacordo co que dis, claro
Pastor eléctrico, o que di GB cae polo seu propio peso
Paideleo, si que hai tantos casos como persoas, pero tantos son negativos para o galego...
Mamiago, bicos pra todos vós
empoladinha, si que é teu bolso! É unha foto que saquei na manifestación contra os lumes, coa cámara do Xirarei!!! Non podo crer que a perderas!!!
Bicos a tod@s!!!
Enviar um comentário